|
خورشید تابنده عشق 
| ||
|
وفــــا نـــکردی و من هم ز غصــه آب شدم در آتش غـــــــــــم عشق تو من کباب شدم ندیدی و تو ندانستـــــی من ز هجــــــــرانت عـــــــــذاب بی حد و اندوهِ بی حساب شدم به چنـــد واژه که آغــــاز عشق و ایمان بود بیـــــا ببین که کنون شهــــــــرهء کتاب شدم ز بارگــــــاه تو مــا را نصیب جــــــلوه نشد ز چشم خود قدح نوش ِ سرشـکِ ناب شدم توان و ارزش مــــا را به سد و نحس مسنج که کام نیست به ناکــامی کـــــامیـــاب شدم در ِحیــــــــــا زدم و از ادب سخن گفتــــــــم ز شرم خویی خود غـــــــرق در سـراب شدم بخود گداختـــــــــم و فــــــکر موج ها کردم ولـــی به ساحل مقصود چون حبــــاب شدم نشد نصیب که تا بشنــــــــوم کــــــــــلام ترا دچــار صوت و سُر،خیل از غــــــراب شدم دگـــر ز حال دل من مـــگو و هیــچ مپـــرس خـــراب بودم و زین بیشتـــــــــر خراب شدم نمــــــــود درد دل خویش را چنیـــن محمود به زندگی نرسیـــــــده نــــــگر تـــراب شدم --------------------------- شامگاه نزدهم میزان هزار و سصد و نود و یک برابر 10 اکتوبر 2012 میلادی سرودم احمد محمود امپراطور شهر کابل [ شنبه 93/10/13 ] [ 3:28 عصر ] [ احمد محمود امپراطور ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
